Kancelaria świadczy pomoc prawną frankowiczom (kredytobiorcom kredytów we frankach), której celem jest  stwierdzenie nieważności umowy kredytu (unieważnienia umowy kredytu), ewentualnie tylko jej „odfrankowienia”  (uznania jego złotowego charakteru). Podstawy roszczeń kierowanych przeciwko bankom - w związku z umowami kredytowymi - obejmują przede wszystkim zarzuty odnośnie stosowania w umowach zawieranych z konsumentami nieuczciwych postanowień umownych (klauzul niedozwolonych). Pomocniczo podnoszone są  także zarzuty odnośnie stosowania przez banki nieuczciwych praktyk rynkowych oraz sprzeczności umowy z wymaganiami konstrukcyjnymi umowy kredytu.

UNIEWAŻNIENIE UMOWY KREDYTU (NIEWAŻNOŚĆ UMOWY KREDYTU)

Jeżeli sąd stwierdzi, że niewiązanie niedozwolonych klauzul przeliczeniowych skutkuje niemożnością wykonania umowy lub pozbawia ją koniecznych wymogów konstrukcyjnych, to jedynym skutkiem takiego uznania jest stwierdzenie nieważności umowy kredytu ex tunc.

W konsekwencji stwierdzenia nieważności umowy kredytu wszystkie świadczenia spełnione w związku z taką umową są świadczeniami nienależnymi (spełnionymi bez podstawy prawnej). W efekcie bank musi zwrócić kredytobiorcy zapłacone przez niego raty kapitału, odsetek, opłaty, prowizje i składki ubezpieczeniowe, a więc de facto wszystkie te kwoty, które kredytobiorca kiedykolwiek tytułem wykonania takiej nieważnej umowy na rzecz banku zapłacił.

W takiej sytuacji Bank ma wierzytelność o zwrot wypłaconych kredytobiorcy transz. Skoro jednak Bank wypłacał transze w złotych polskich, nie frankach szwajcarskich, może domagać się jedynie zwrotu kwot zapłaconych w PLN, w ich nominalnej, wypłaconej kredytobiorcy wysokości.

W przypadku roszczeń o zwrot świadczeń nienależnych odsetki rozpoczynają swój bieg dopiero od dnia zakreślonego w wezwaniu do zwrotu takich świadczeń. Do czasu więc kiedy bank wezwie kredytobiorcę do zwrotu kwot transz odsetki na rzecz banku nie będą naliczane.

Zauważyć trzeba, że roszczenie banku może być w całości przedawnione, gdyż od wypłaty transz  zawsze upłynął  termin przedawnienia (w przypadku roszczeń banku 3 lub 6 lat). Jeżeli przyjąć natomiast, że termin przedawnienia roszczeń banku rozpoczął bieg w dacie złożenia przed konsumenta oświadczenia o chęci uznania niewiązania przeliczeniowych klauzul abuzywnych i stwierdzenia nieważności umowy, to termin 3 letni w wielu przypadkach również minął, często bowiem konsumenci wzywali bank do zwrotu świadczeń nienależnych lub składali pozew wcześniej niż 3 lata, liczone do końca roku kalendarzowego, przed datą ewentualnego pozwu banku. Jedynie w przypadku przyjęcia, że oświadczenie konsumenta, dla osiągnięcia skutku prawnego musi zostać złożone w specjalnej formule i po pouczeniu sądowym, termin przedawnienia roszczeń banku rozpocząłby bieg od daty takiego specjalnego oświadczenia.

Reasumując, przedawnienie roszczeń banku o zwrot wypłaconych "transz" jest w każdym przypadku możliwe, a w większości prawdopodobne, ze względu jednak na rozbieżność orzecznictwa i obecne w obrocie różne koncepcje, na przedawnienie roszczeń banku nie należy zanadto liczyć.

Nieważność umowy kredytu - skutki ekonomiczne

W przypadku stwierdzenia umowy istnieją dwa podstawowe skutki prawne i ekonomiczne, które mogą się ziścić:

- konieczność rozliczenia wzajemnego kredytobiorcy i banku w ten sposób, że zwrócą sobie oni wszystkie otrzymane od siebie kwoty (ewentualnie tam gdzie to możliwe dokonają potrącenia roszczeń wzajemnych), a więc bank odda kredytobiorcy wszystkie zapłacone raty, opłaty, prowizje i składki, a kredytobiorca bankowi otrzymane od niego transze. Z ekonomicznego punktu widzenia skutek byłby więc taki, jakby bank udzielił kredytobiorcy bezpłatnej pożyczki (bez odsetek, bez opłat, prowizji i składek ubezpieczeniowych) w złotych polskich, w wysokości wypłaconych transz. W wielu przypadkach obecnie okazuje się już, że kwoty roszczeń wzajemnych stron są do siebie zbliżone, a coraz częściej także, że to bank jest dłużnikiem netto kredytobiorcy.

- Mniej prawdopodobnym w świetle obecnego orzecznictwa, ale możliwym na gruncie bogatego dorobku Sądu Najwyższego, jest skutek w postaci konieczność zwrotu przez bank kwot roszczeń kredytobiorcy przy jednoczesnym braku konieczność zwrotu transz do banku ze względu na upływ terminu przedawnienia jego roszczeń. Bank może mieć ograniczone prawo do dochodzenia roszczeń o zwrot kapitału, bowiem jego roszczenie przedawnić się powinno w terminie 3 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym bank otrzymał oświadczenie o braku zgody konsumenta na wiązanie niedozwolonych klauzul przeliczeniowych. Jeżeli więc bank nie podjąłby w okresie procesu koniecznych do przerwania biegu przedawnienia kroków prawnych, może okazać się, że jego roszczenie ulegnie przedawnieniu.

Na uwagę zasługuje, że w przypadku roszczeń kredytobiorców przedawniają się one z dłuższym terminem lat 10, nadto liczonym od daty w której konsument dowiedział się o nieważności umowy, a więc najpewniej dopiero datą, w której otrzymał opinię prawną stwierdzającą, że jego umowa jest nieważna.

ODFRANKOWIENIE UMOWY KREDYTU (STWIERDZENIE ZŁOTOWEGO CHARAKTERU UMOWY KREDYTU)

                Konsekwencją stwierdzenia złotowego charakteru umowy kredytu (odfrankowienie) jest uznanie, że umowa kredytu jest ważna, ale ze względu na abuzywość klauzul przeliczeniowych nigdy nie doszło do indeksacji / waloryzacji (nie doszło do przeliczenia salda kredytu na franki szwajcarskie). W takiej sytuacji kredyt winien być traktowany jakby od początku był zwykłym kredytem udzielonym w PLN, ale oprocentowanym na podstawie LIBOR + marża. Skoro zaś kredyt od początku był zwykłym kredytem w złotych polskich, to wysokość rat nie mogła się zmieniać (w szczególności rosnąć) wraz ze wzrostem kursu wymiany walut CHF do PLN. W efekcie kredytobiorca ma roszczenie do banku o zwrot sumy różnic pomiędzy ratami jakie zapłacił, a ratami jakie powinien był zapłacić jeżeli uznać, że kredyt nigdy nie był kredytem walutowym. Suma takich nadpłaconych rat stanowi świadczenie nienależne i winna być zwrócona kredytobiorcy przez bank. Obecnie, za sprawą utrwalenia się linii orzeczniczej zmierzającej do ustalania nieważności takich umów, odfrankowienia stały się rzadkością.

Odfrankowienie umowy kredytu – skutki ekonomiczne

Bezpośrednim skutkiem uznania złotowego charakteru umowy kredytu jest zobowiązanie banku do zwrotu kredytobiorcy nadpłaconych rat – sumy różnic pomiędzy ratami, które zapłacił kredytobiorca do banku, a ratami, które powinien był zapłacić jeżeli przyjąć, że do indeksacji salda nigdy nie doszło. Bank powinien też skorygować saldo kredytu wyrażając  je w złotych, w wysokości zasadniczo niższej niż zapisuje obecnie i od takiego salda obliczać w przyszłości raty kredytu.

Takie rozstrzygnięcie jest wysoce korzystne dla kredytobiorcy, bowiem kredyt de facto   staje się zwykłym kredytem złotowym, ale udzielonym na warunkach kredytów walutowych, w szczególności oprocentowanym według stopy LIBOR + marża.

POZYWANE BANKI

Nasza Kancelaria prowadzi procesy „frankowe” przeciwko niemal wszystkim bankom, które udzielały kredytów pseudowalutowych, w szczególności przeciwko:

• Raiffeisen Bank International (w tym umowy kredytu Polbank EFG),
• PKO BP (w tym umowy kredytu Nordea Habitat),
• Bank Pekao,
• Bank BPH (w tym umowy kredytu Ge Money Bank, Ge Money Bank Mieszkaniowy),
• Santander Bank Polska (w tym umowy kredytu Bank Zachodni WBK),
• Getin Noble Bank (w tym umowy kredytu Getin Bank, Noble Bank, Dom Bank, Metrobank),
• mBank (w tym umowy kredytu BRE Bank i MultiBank),
• Bank Millenium,
• Credit Agricole (w tym umowy kredytu Lucas Bank),
• Deutsche Bank Polska,
• ING Bank Śląski,
• Bank Ochrony Środowiska BOŚ,
• BNP Paribas Bank Polska (w tym umowy kredytu Fortis Bank i BGŻ),
• Eurobank,
• Santander Consumer Bank,
• Santander Bank Polska (w tym umowy kredytu BZ WBK)

BEZPŁATNA ANALIZA UMOWY:

W celu bezpłatnej analizy prawnej i ekonomicznej należy wypełnić i wysłać formularz umieszczony poniżej i poczekać na kontakt naszych prawników, lub przesłać skan dokumentacji kredytowej obejmujący:

 na potrzeby analizy prawnej: umowę kredytu, aneksy i regulaminy (do analizy prawnej),

 na potrzeby analizy ekonomicznej (szacunku roszczeń):

zaświadczenia bankowe o wypłacie kredytu (z podanymi kwotami transz w PLN), spłacie kredytu (zawierające informacje o wysokości, walucie i datach wszystkich zapłaconych rat) oraz zaświadczenie o historii zmiany stóp procentowych,

na adres mailowy naszej Kancelarii: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Po dokonaniu analizy prawnej i ekonomicznej dokonanej w oparciu o otrzymane dokumenty przedstawimy Państwu jej konkluzje obejmujące podstawy ewentualnych roszczeń do banku, proponowaną strategię procesową, szacowane kwoty roszczeń i przewidywane koszty procesu.